Έχω ένα αγοράκι 26 μηνών και ένα νεογέννητο κοριτσάκι περίπου 12 εβδομάδων. Ο γιος μου ζηλεύει τρομερά την μικρή και όλη την ώρα την ενοχλεί! Προσπαθούμε να μην τον αποπαίρνουμαι και να τον ωθούμε να μας βοηθάει με την μπέμπα!
Αρχικά θήλαζα αποκλειστικά αλλά στην πορεία άλλαξε και τώρα βγάζω με το θήλαστρο και της το δίνουμε με μπουκάλι. Αυτό έγινε επειδή όποτε πήγαινα να θηλάσω ο γιος μου ερχόταν πάνω μου, κρεμόταν από πάνω μου, φώναζε και κόντευε να πέσει στο πάτωμα. Στην συνέχεια ερχόταν δίπλα στην μπέμπα και δήθεν πήγαινε να θηλάσει και αυτός και την έσπρωχνε με αποτέλεσμα να κλαίει απαρηγόρητη η μπέμπα και να μην θέλει να θηλάσει!Όταν κλαίει η μπέμπα αυτός τσιρίζει ακόμη πιο δυνατά. Αν αφήσουμε την μπέμπα στο ρηλάξ πάει πάνω της την σκουντάει, την καβαλικεύει, την φιλάει μέχρι να την κάνει να κλάψει! Όταν κοιμάται η μπέμπα πάει στην καλαθούνα την ταρακουνάει, την τσιμπάει και καμιά φορά την δαγκώνει και λιγάκι!Στο μπάνιο του λέμε έλα να κάνουμε την μπεμπούλα μπανάκι και να της ρίχνεις στο σώμα της νεράκι και της το ρίχνει στο προσωπάκι και άλλα πολλά πολλά πολλά τέτοια! Είναι πολύ αντιδραστικός, δεν ακούει σχεδόν τίποτα και φωνάζει πολύ!
Κι εμείς φταίμε γιατί χάνουμε την ψυχραιμία μας και του φωνάζουμε κάποιες φορές! Έρχεται και η μαμά μου και μας βοηθάει και προσπαθεί να του αποσπάει την προσοχή ή ασχολείται με την μπέμπα για να περνάω κι εγώ πιο πολύ χρόνο μαζί του. Μήπως θα ήταν καλύτερα να μείνουμε μόνοι μας για να μάθει πως η μπέμπα θα είναι μαζί μας και πως αυτή είναι η οικογένειά μας;
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να ηρεμήσουμε οικογενειακός; Όλοι το χρειαζόμαστε!!!
Σας ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω να με βοηθήσετε το έχω πολύ μεγάλη ανάγκη!
Βιολέτα, Δράμα
από αυτά που μας περιγράφετε καταλαβαίνω ότι περνάτε μια δύσκολή κατάσταση στην οικογένεια σας, ωστόσο με λίγη υπομονή που θα δείξετε σε λίγο καιρό θα είναι παρελθόν.Για να εγκολπωθεί το νέο μέλος στο δυναμικό της οικογενείας σας χρειάζεται λίγο μεγαλύτερο χρόνο από το 9μηνο της κυοφορίας. Το πιο πιθανό είναι ότι στο χρόνο περίπου η οικογένεια μπορεί να είναι λειτουργική και πάλι όπως παλιά.
Είναι εξίσου δύσκολο και για τους μεγαλύτερους-γονείς να αντεπεξέλθουν και να προσαρμοστούν στον ερχομό του μωρού αλλά και για το μικρό σας γιο. Το πόσο εύκολο και ομαλά θα γίνει αυτό εξαρτάται από τη στάση των γονιών.
Ο μικρός σας πρέπει να καταλάβει ότι ο ερχομός της αδερφής του είναι κάτι φυσιολογικό και επιθυμητό από την οικογένεια σας. Δεν θα του επιβάλλεται να το κατανοήσει. Θα πάρει το μήνυμα αυτό από εσάς καθώς θα προσπαθείτε να ικανοποιήσετε τις ανάγκες και των δύο παιδιών σας.
Φαίνεται να μην απολαμβάνει να εμπλέκεται με τη φροντίδα του μωρού. Δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνει. Καλό είναι να καταλαβαίνετε τι τον ταράζει και να το αποφεύγετε.
Διαφωνώ που διακόψατε το θηλασμό του μωρού λόγω της συμπεριφοράς του αδερφού της. Η σίτιση με μπιμπερό μετά από άντληση δεν είναι το ίδιο με το θηλασμό. Μια καλή ιδέα θα μπορούσε να ήταν να δείξετε στο γιο σας φωτογραφίες που και εκείνος θήλαζε και να του εξηγήσετε ότι τώρα αυτό θα το κάνει το μωρό. Όπως εκείνος πήρε το χρόνο του μαζί σας, θήλασε, νανουρίστηκε κτλ τώρα σειρά έχει η αδερφή του.
Θηλάζοντας τη μικρή σας μπορείτε να έχετε ένα ελεύθερο χέρι να αγκαλιάσετε το αγοράκι σας, να του διαβάσετε ένα παραμύθι, να παίξετε ένα παιχνίδι. Το μωρό θηλάζει και εσείς ασχολείστε με το γιο σας. Όταν εδραιωθεί ο θηλασμός και ο καιρός το επιτρέπει μπορείτε να πάτε στο πάρκο καλύπτοντας τις ανάγκες και των δύο παιδιών σας.
Τα πειράγματα στο μωρό από τον μεγάλο αδερφό είναι αναπόφευκτα. Μέχρι ο γιος σας να συμφιλιωθεί με τον ερχομό της αδερφής και ότι και εκείνη είναι μέλος της οικογένειας σας να του επιτρέπεται να την αγγίζει -με ασφάλεια ωστόσο- δηλαδή να βρίσκεστε κοντά τους.
Εκείνος θα επιθυμούσε να ασχολείστε μόνο με εκείνον όπως κάνατε πριν από λίγο καιρό ωστόσο αυτό έχει αλλάξει και εσείς πρέπει να τον βοηθήσετε να προσαρμοστεί σε αυτό. Το μεγαλύτερο παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες από το μωρό. Εσείς προσπαθείτε να συνδυάσετε και να ικανοποιήσετε τις ανάγκες και των δυο παιδιών και εκεί είναι που γίνεται η σύγκρουση με το μεγάλο παιδί και χάνετε τη ψυχραιμία σας.
Είναι τόσο «μεγάλος πλούτος» η απόκτηση ενός μωρού που αξίζουν το κόπο οι ανακατατάξεις σε μια οικογένεια. Δώστε στο αγοράκι σας λίγο χρόνο να προσαρμοστεί. Όλοι στην οικογένεια χρειάζεστε το χρόνο σας. Χρειάζεται λίγη υπομονή και θα έρθει η επιθυμητή ισορροπία σύντομα στο σπίτι σας.
Σχετικά άρθρα:
Ψυχολόγος MSc, IBCLC
Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com | Βιογραφικό