Έχω ένα κοριτσάκι 14 μηνών -το οποίο και θηλάζω αποκλειστικά- όπου έχει ξεκινήσει εδώ και τρεις εβδομάδες να πηγαίνει στο βρεφικό σταθμό.

Το καλοκαίρι για δύο μήνες την κρατούσε μια κοπέλα στο σπίτι και τα πηγαίνανε πάρα πολύ καλά.Τα πράγματα δεν εξελίσσονται ομαλά στο σταθμό. Το μωρό κλαίει συνεχώς, εννοείται δεν τρώει τίποτα και κάποιες φορές κοιμάται από την εξάντληση. Την πρώτη εβδομάδα δεν ήταν έτσι…

Προς έκπληξή μου οι δασκάλες μου είπαν να λιγοστέψουμε τις ώρες παραμονής της εκεί… Αυτό με έκανε να πιστέψω ότι παρατάνε την περίπτωση μας… Επίσης μου επισημαίνουν συνεχώς ότι το μωρό θέλει αγκαλιά συνέχεια και ότι δεν γίνεται αυτό γιατί έχουν και άλλα παιδάκια…

Μήπως ο σταθμός και οι δασκάλες δεν είναι κατάλληλα για ένα παιδί με την προσκόλληση της μικρής μου;

Έχω αρχίσει να σκέφτομαι να την σταματήσω. Θα ήταν σωστό ή θα πάω πίσω το παιδί…; Υπάρχει περίπτωση να μην είναι ακόμα έτοιμο και έτσι να μην μπορέσει να προσαρμοστεί μεσ’ την χρόνια καθόλου;

Μου είναι πολύ δύσκολο, για να μην πω ανέφικτο, να την σταματήσω.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγχαρητήρια για τη δουλειά που κάνετε.

Βασιλική, Θεσσαλονίκη

18/10/2016

Αγαπητή Βασιλική,
αν και θα σου φανεί παράξενο αυτό που θα σου πω, είσαι τυχερή που το μωράκι σου είναι διεκδικητικό ώστε να μην παραιτείται και συνεχίζει να αναζητά και στον παιδικό την αγκαλιά, όπως είναι φυσικό σε κάθε παιδί της ηλικίας του.Ευτυχώς που οι κοπέλες που ασχολούνται με τα μωράκια εκεί φαίνεται να είναι είναι αρκετά ευαίσθητες και αναγνωρίζουν την ανάγκη του μωρού σου για αγκαλιά και στην αναφέρουν ως θέμα προς επίλυση.

Συμφωνώ και επικροτώ στο να πάρεις όσο γίνεται πιο γρήγορα το μωράκι σου από τον σταθμό και μείνει στο σπίτι με -στην ιδανική περίπτωση- την κοπέλα που το φρόντιζε για δύο μήνες το καλοκαίρι εφόσον αναφέρεις πως τα πήγαιναν καλά!

Δεν θα αποτελέσει παλινδρόμηση σε καμία περίπτωση αυτό, απλά θα το επαναφέρει σε συνθήκη που είναι πιο κοντά στην ισορροπία!

Η επίδραση των παιδικών σταθμών πριν τα 3 είναι καταστροφική στα παιδιά καθώς μέχρι την ηλικία αυτή έχουν ανάγκη από σχέσεις αποκλειστικές και δυαδικές, παιδί-φροντιστής, που θα είναι σταθερές και συνεπείς για να καλυφθούν οι σωματικές και οι συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού!Όσο μικρότερο μάλιστα είναι το παιδάκι, νεογνό, βρέφος, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει από την μητέρα ή κάποιον φροντιστή που θα ασχολείται αποκλειστικά με αυτό.

Σε μελέτη που έγινε σε εθνικό επίπεδο στην Αμερική φάνηκαν ξεκάθαρα τα προηγούμενα και οι ερευνητές οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα πως τις πιο έντονες δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση στην πρώτη δημοτικού τις εκδήλωναν παιδιά που είχαν πάει σε πολύ μικρή ηλικία στον παιδικό σταθμό όσο καλός και να ήταν αυτός.

Σε παραπέμπω στην μελέτη που δημοσιεύτηκε μεταφρασμένη στην σελίδα του Ελληνικού Συλλόγου Οργονομίας στο άρθρο της Βιρτζίνια Γουάτενερ.

Σχετικά άρθρα:

• Παιδικός σταθμός και δυσκολία αποχωρισμού από τη μαμά
• Στενή σχέση μαμάς-μωρού και βρεφικός σταθμός
• Κλάματα και δυσκολία προσαρμογής στον παιδικό σταθμό