Γράφει ο Στέλιος Παπαβέντσης
Παιδίατρος, MRCPCH, DCH
Πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας IBCLC
www.pediatros-thes.gr
Η αλήθεια είναι ότι η “εκπαίδευση” των βρεφών στον ύπνο χωρίς διακοπές είναι πολύ αμφιλεγόμενο ζήτημα από επιστημονικής άποψης.
Η μόνη μέχρις στιγμής επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση για το θέμα είναι ότι ο νυχτερινός θηλασμός και το co-sleeping ενισχύουν τη διάρκεια του θηλασμού για τον επιστημονικά τεκμηριωμένο θεμιτό στόχο, που είναι για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Ως προς τις “διάφορες μεθόδους” εκπαίδευσης ενός βρέφους στο μοναχικό ύπνο και τα “διάφορα βιβλία” που συχνά αναφέρουν πολλοί, είναι όλα το ίδιο, μόνο σε προσοδοφόρες για τους συγγραφείς τους παραλλαγές, και έχουν ως κοινή συνισταμένη το εξής: “Ελεγχόμενο κλάμα”.
Ανησυχία υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς – και όχι μόνο στους “μαλακούς” γονείς που δε μπορούν να το εφαρμόσουν – για τους κινδύνους του “ελεγχόμενου κλάματος” στην ψυχούλα των βρεφών, αλλά και για το αμφιλεγόμενο έτσι κι αλλιώς μακροπρόθεσμο αποτέλεσμά του: Μωρά που “εκπαιδεύονται” στον μοναχικό ύπνο πρώιμα μπορεί αργότερα, μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής, να παλινδρομούν, να ξυπνούν, να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, φοβίες κλπ.
Είναι σημαντικό να ενημερώνουμε τους γονείς ότι, από την ώρα που κάνουν ένα παιδί, δεν πρέπει να περιμένουν επιστροφή στην πρότερη “ευεξία” του συνεχόμενου, οκτάωρου ύπνου σχεδόν ποτέ, τουλάχιστον για τα χρόνια της προσχολικής ηλικίας.
Αν δεν είναι ο νυχτερινός θηλασμός, μπορεί να ξυπνούν τη νύχτα για να δώσουν αγκαλιά, ξένο γάλα, νερό στο μικρό τους, για να το σκεπάσουν, για να αλλάξουν πάνα ή αργότερα να το πάνε στην τουαλέτα, για να το παρηγορήσουν από το συνάχι, για να το κοιμήσουν αγκαλιά ώστε να ηρεμήσει ο βήχας του, γιατί πονάνε τα δοντάκια του, είδε εφιάλτη, γιατί απλά θέλουν να ακούν την ανάσα του μωρού τους ενόσω κοιμάται ή απλά γιατί περνάνε και τα δικά τους χρόνια και ο ύπνος τους χειροτερεύει.
Η “ευεξία” του γονιού δεν έχει να κάνει τόσο με τον ανεμπόδιστο ύπνο όσο με την ευτυχία που του φέρνουν τα παιδιά του, με όλο το πακέτο δύσκολης φροντίδας και “ταλαιπωρίας”. Το “απαραίτητο οκτάωρο ευεξίας” δεν ανήκει στον κόσμο τούτο…
Στέλιος Παπαβέντσης, Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H., IBCLC
Τέως Επιστημονικός συνεργάτης του mitrikosthilasmos.com
Καλημέρα σας. Εχω ένα μωρακι 3 μηνών και θηλαζω αποκλειστικά. Εχω όμως τρομερό πρόβλημα γιατί δεν κοιμάται το βράδυ με τίποτα!! Δεν με ενδιαφέρει ακόμα αν θα κοιμάται σερί. Είμαι διατεθημενη να το ταιζω κάθε 3ώρες, όπως και κάνω. Όμως για να κοιιμηθεί το βράδυ μας περνει 3-4 ώρες στο στήθος!! Όταν αποκοιμιεται για λίγο στο στήθος σαν να αγχώνεται και ξυπνάει και χτυπιέται ολόκληρη να βρει την θηλη. Και να έλεγα ότι της την εχω στερησει .. Το ίδιο συμβαίνει και όταν καταφέρω να την βάλω στο κρεβάτι της που είναι εφαπτομενο στο δικό μας, σαν προέκταση. Όπως καταλαβαίνετε δεν κοιμάται πριν τις 2. με 3 το πρωί….Πιπιλωντας ακατάπαυστα την θηλη μου.Είναι φυσιολογικό.αυτό; Θα ξεκολλήσει πότε από το στήθος; Σας παρακαλώ βοηθηστε μας γιατί σερνομαι από την κούραση.
Ευχαριστώ πολύ Ελίζα
βρε γλυκιά μου… ίσως το μωράκι σου να περνάει κάποιο άλμα ανάπτυξης και να θέλει να αυξήσει την παραγωγή σου, προσωρινό θα είναι! θα δεις!
φιλικά,
Μαριάνθη
Καλημέρα σας
έχω δύο μικρά, το ένα 17,5 μηνών και το άλλο 3,5, μωρά και τα δύο ουσιαστικά. Ο μεγάλος μου, όπως υποθέτω όλα τα μωρά δεν κοιμάται με τη μεγαλύτερη προθυμία, αλλά τα καταφέρνει. Μεθόδους τύπου ελεγχόμενο κλάμα δεν εφαρμόζω δεν θέλω και απλά κάθομαι μαζί του και περιμένω να αποφασίσει να προσπαθήσει να κοιμηθεί. Ξυπνάει και μέσα στη νύχτα ακόμη και κάνω πάλι το ίδιο. Προβλήματα δεν αντιμετωπίζω ουσιαστικά. Τα νυχτερινά ξυπνήματα ξέρω πως είναι στο πρόγραμμα.
Σημείωση: Κοιμόμαστε όλοι μαζί στο δωμάτιο. Ο μεγάλος στο κρεβάτι του κι εμείς με το νέο μωρό στο δικό μας. Το μικρό θηλάζει σχεδόν αποκλειστικά (1 φορά την ημέρα πίνει σκόνη και ποτέ το βράδυ, αλλά το μεσημέρι) και συχνά, μπορεί και 8 φορές την ημέρα. Ειναι λαίμαργο και παίρνει καλό βάρος. Βγήκε 3600 από το μαιευτήριο και σήμερα, μετά από 3,5 μήνες είναι σχεδόν 8 κιλά.
Τις τευεταίες ημέρες ξυπνάει πάλι πιο πολύ τη νύχτα. Το ταϊζω επειδή εκτιμώ ότι πεινάει, αλλά μετά από λίγο αρχίζει και παλεύει με το στήθος πολύ σε σημείο να με πονάει κιόλας.Το βάζω κάτω και κουνάει τα ποδαράκια του πάνω κάτω όπως όταν είχε κολικούς, πολύ νευρικά δηλαδή και κάνει ήχους σαν να σφίγγεται αλλά χωρίς να σφίγγεται. Συνήθως το κάνει αυτό όταν θέλει να κοιμηθεί μέσα στην ημέρα. Προσπαθώ μάταια να το κοιμήσω αλλά τίποτε. Μετά από καμιά ώρα κοιμάται σιγά σιγά μόνος του. Εγώ βέβαια έχω ξυπνήσει για τα καλά και το θέμα είναι πως επειδή ξυπνάω και με το μεγάλο έχω αρχίσει να νιώθω πως δεν αντέχω άλλο την έλλειψη ύπνου. Π.χ. σήμερα έχω ξυπνήσει από τις 4. Θεωρείτε ότι κάνω κάτι λάθος; Ε'ιναι σύνηθες να παλεύουν τα μωρά με το στήθος;
Αν κατάλαβα καλά μέχρι 5,5 μηνών θήλαζες ενώ σταδιακά αποθήλασες δίνοντας μπουκάλι; Με τη συμπεριφορά του μωρού σου και με αυτά που λες νομίζω πως απλά αναζητά να πιπιλίσει το στήθος, αυτό που όχι μόνο την έθρεφε αλλά την ανακούφιζε… κάτι που προφανώς τώρα χρειάζεται περισσότερα μιας που ίσως σου ξεκινάει δοντάκια… Από την άλλη το μωρό σου δεν είναι ένα "στάσιμο" ον, μεγαλώνει! αλλάζει! Δεν είναι περίεργο που τώρα ξυπνάει ενώ παλαιότερα όχι, δεν είναι απίθανο για μωρό που αποθήλασε πριν την ώρα του…
Αν κάνω λάθος για τον θηλασμό/αποθηλασμό, διόρθωσέ με…
Η κόρη μας ειναι τωρα 6,5 μηνών! Πριν ένα περίπου μήνα ξεκινησαμε σταδιακά το μπιμπερό (μαζί και με φρουτόκρεμα). Έκτοτε ξυπνάει τη νύχτα ανά μία ώρα και αρκετές φορές και 3-4 φορές μέσα σε μία ώρα! Κάθε φορά δειχνει να θέλει μόνο πιπίλα και ξανακοιμάται. Είναι ομως και φορές που κλαίει ενώ την έχει ακόμα στο στόμα! Βοήθεια! Μιλάμε για ένα παιδάκι το οποιο από 15 ημερων έτρωγε στις 7 το βράδυ κ ξανά στις 7 το πρωί!
Εάν το μωρό θέλει να κοιμηθεί, αφήστε το. Μπορεί αργότερα κάποια στιγμή – σε έκρηξη ανάπτυξης, δοντάκια, ίωση – να αλλάξει και να ζητήσει στήθος την νύχτα, τότε ανταποκριθείτε ανάλογα.
Στέλιος Παπαβέντσης
Με αφορμή τα παραπάνω θέλω να ρωτήσω το εξής:
Ο μπέμπης μας είναι 3,5 μηνών. Μέχρι τους 3 μήνες ξυπνούσε μια φορά μέσα στη νύχτα. Από τη μέρα που έκλεισε τους 3 μήνες κοιμάται συνήθως όλη τη νύχτα σερί, χωρίς να το έχω επιδιώξει με κάποιο τρόπο. Κάνω καλά που τον αφήνω ή μήπως θα'πρεπε να τον ξυπνήσω για να θηλάσει;
Έιναι καλό να τον θηλάζετε όποτε δείχνει ότι θέλει, μέρα ή νύχτα.
Εάν το νιώθετε αναγκαίο μπορείτε να κάνετε για λίγες ημέρες 3-4 αντλήσεις το 24ωρο με θήλαστρο. Πάντως το κυριότερο είναι να θηλάζετε συχνά, με αυτόν τον τρόπο η παραγωγή σας θα διατηρηθεί.
Στέλιος Παπαβέντσης
Κύριε Παπαβέντση, εχω ενα αγορακι 13 μηνών και θηλάζω ακόμα.
'Οταν έγινε ενός, πριν ένα μήνα δηλαδή τον ''εκπαίδευσα'' με βαση τις οδηγίες ενος βιβλίου (''κοιμησου παιδι μου'', με ελεγχομενο κλαμα) να κοιμαται σερί την νύχτα, δεν ζοριστήκαμε και πολύ, μέσα σε 4 ημερες με κλαμα μονο τεταρτου έγινε. Αλλά απο τοτε αρχισε να μειώνεται το γάλα μου και το καταλαβαινω αισθητα πλεον.
Υπαρχει λύση να αυξηθεί?
Τον βαζω μεσα στη μερα όσο περισσοτερο μπορω,προσπαθω ειδικα πρωι-μεσημερι-βραδυ γιατι ξεκιναω δουλεια σε 1μιση μηνα.
Η συμβουλη σας πολύτιμη, καθοτι θελω να θηλαζω όσο το ζητάει ο μικρούλης.
Ευχαριστώ
κύριε παπαβέντση ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!το αγοράκι μας είναι 9 μηνών και είχαμε αυτούς ακριβλως τους προβληματισμούς,σκεφτόμασταν ότι το παιδί μας είναι κακομαθημένο επειδή ξυπνάει τη νύχτα για να θηλάσει και αναρωτιόμασταν τι δεν κάναμε καλά,σύμφωνα με τον περίγυρο πρέπει να τον αφήνουμε να κλαίει,ακόμα και εγώ νόμιζα πως αυτή ήταν η λύση,αλλά δεν το άντεχα,ευχαριστούμε και πάλι που μας τη δώσατε!!!!!!!!!!
Καλα Χριστουγεννα
Κ.Παπαβέντση,
Ευχαριστώ για τα συμπληρωματικά στοιχεία στην ερώτηση που σας έθεσα. Πολλοί γονείς -όπως φαίνεται και από τον 2ο ανώνυμο που σας ευχαρίστησε- έχουν ρήξη μεταξύ τους σχετικά με το σωστό και το λάθος… Καλά Χριστούγεννα σε όλους, υγεία σε όλον τον κόσμο!
Το άρθρο σας γράφτηκε στην πιο κατάλληλη στιγμή για εμάς…. Ο σύζυγός μου είχε αρχίσει να ανησυχεί για τα ξυπνήματα που κάνει η 10 μηνών κορούλα μας κατά την διάρκεια της νύχτας. Του λένε οι γύρω του ότι δεν είναι φυσιολογικό, ότι είναι κακομαθημένο και άλλα τέτοια. Ευχαριστούμε πολύ.
Καλές γιορτές!
Kαλές γιορτές και σε εσάς!
Ήθελα να συμπληρώσω το εξής: είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι πολλές ιδέες, πρακτικές και αντιλήψεις σχετικά με τα μωρά μας δεν έχουν καμία επιστημονική βάση αλλά είναι κατάλοιπα μιας κουλτούρας του παρελθόντος, συμπεριλαμβανομένης της κουλτούρας του μπιμπερό. Έως ένα βαθμό είναι αναμενόμενο γιατί πάντα η καινούργιες επιστημονικές γνώσεις αργούν να γίνουν αποδεκτές και με κόπο αλλάζουν τις παγιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις.
Είναι επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι εάν μια πρακτική, όσο αντιεπιστημονική και να είναι, είναι ευρέως διαδεδομένη και αποδεκτή, δεν ζητούμε αποδείξεις για αυτήν αλλά ζητούμε αποδείξεις από αυτούς που την αμφισβητούν.
Για σκεφτείτε: κάποιος σας λέει ότι μπορεί να πάει στο φεγγάρι και να έρθει σε μια μέρα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Λογικό δεν είναι να απαιτήσετε που στηρίζει τα λεγόμενά του; Εάν όμως αυτός έχει καταφέρει να πείσει όλον τον κόσμο, τότε δεν τον αμφισβητούμε, αλλά ζητάμε αποδείξεις από εκείνον που τον αμφισβητεί.
Εάν σας πουν ότι το μωρό σας πρέπει να πάρει ένα φάρμακο για το οποίο δεν έχει γίνει καμία έρευνα και δεν έχει φύλλο οδηγιών, θα το δίνατε; Κι όμως, το ελεγχόμενο κλάμα στη βρεφική ηλικία είναι μια παρέμβαση, όπως η χορήγηση φαρμάκου, πιθανά πολύ μεγαλύτερης σημασίας, χωρίς καμία επιστημονική στήριξη. Και αντί να ζητήσουμε φύλλο οδηγιών και επιστημονικές μελέτες που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια αυτής της παρέμβασης, ζητούμε από αυτούς που την αμφισβητούν να μας αποδείξουν ότι βλάπτει και δεν είναι αποτελεσματική.
Αυτός που προτείνει κάτι χρειάζεται αποδείξεις, όχι εκείνος που δεν δέχεται την πρόταση. Και βέβαια αποδείξεις όχι μόνο στο στενό πλαίσιο εάν το μωρό θα κοιμηθεί περισσότερο κατά τις επόμενες εβδομάδες, αλλά και για επίπεδα άγχους, ορμόνες άγχους, μακροπρόθεσμες συνέπειες στον υπνο μέχρι την ενήλικο ζωή, τυχόν συσχέτιση απώτερα με φοβίες, νευρώσεις κλπ. Μόνον τότε έχει δικαίωμα κάποιος να υποστηρίξει μια παρέμβαση που αφορά την ψυχή ενός μωρού.
Στέλιος Παπαβέντσης
Ευχαριστώ πολύ! Καλά Χριστούγεννα σε εσάς και την οικογένειά σας!
Bell SM & Ainsworth MD (1972). Infant crying and maternal
responsiveness.
Child Development 43, 1171-1190.
Blurton Jones N (1972). Comparative aspects of mother-child
contact. In: Blurton Jones N (Ed).
Ethological Studies of Child
Behaviour
. Cambridge: Cambridge University Press.
Bowlby J (1973).
Attachment and loss: 2. Separation.
Harmondswroth, Middlesex: Penguin.
Dolby R (1996). Overview of Attachment Theory and Consequences
for Emotional Development. In:
Seminar 15. Attachment: Children's
Emotional Development and the Link with Care and Protection
Issues.
Sydney: Child Protection Council.
Hope MJ (1986).
Selected Paper No. 43: Understanding Crying in
Infancy
. Kensington, NSW: Foundation for Child & Youth Studies.
James McKenna's Mother-Baby Behavioural Sleep Laboratory.
http://www.nd.edu/~jmckenn1/lab
Keller H et al. (1996). Psychobiological aspects of infant crying.
Early Development and Parenting
5, 1-13.
Lamport Commons M. & Miller PM. Emotional learning in infants: A
cross-cultural examination.
Leach P (1994).
Children First: What we must do, and are not doing
– for our children today
. London: Penguin.
McKenna J & Gartner L (2000). Sleep Location and Suffocation:
How Good Is The Evidence?
Pediatrics 105, 917-919.
McKenna J (2000). Cultural Influences on Infant Sleep (abbreviated
chapter)
Zero To Three 20, 9-18.
Mitchell EA & Thompson JMD (1995). Co-sleeping increases the
risk of SIDS, but sleeping in the parental bedroom lowers it. In:
Rogum TO (Ed).
Sudden infant death syndrome: new trends in the
nineties.
Oslo: Scandinavian University Press.
Odent M (1986).
Primal health: A blueprint for our survival. London:
Century Hutchinson.
Perry BD.
Memories of Fear: How the Brain Stores and Retrieves
Physiologic States, Feelings, Behaviors and Thoughts from
Traumatic Events.
Perry BD & Pollard R (1998). Homeostasis, stress, trauma, and
adaptation: a neurodevelopmental view of childhood trauma.
Child
and Adolescent Psychiatric Clinics of North America
7, 33-51.
Trevathan W & McKenna J (1994). Evolutionary environments of
human birth and infancy: Insights to apply to contemporary life.
Children's Environments
11, 88-104.
Fleiss PM, Hodges FM & Phil D (2000).
Sweet Dreams: A
Pediatrician's Secrets for Your Child's Good Night's Sleep.
Los
Angeles: Lowell House.
Hope M (1996).
For Crying Out Loud! Understanding and Helping
Crying Babies.
Randwick NSW: Sydney Children's Hospital.
McKay P (2002).
100 Ways to Calm the Crying. Melbourne: Lothian.
McKay P (2002).
Parenting by Heart. Melbourne: Lothian.
Pantley E (2002).
The No-Cry Sleep Solution. NewYork: Contemporary
Books.
Sears W & Sears M (2003).
The Baby Book: Everything you need
to know about your baby – from birth to age two
. New York: Little,
Brown and Company.
Tracey N et al. (2002). Sleep for Baby and Family. Sydney: PIFA.
Αν ψάξω, θα μπορούσα να βρω μερικές δεκάδες πηγές ακόμη.
Στέλιος Παπαβέντσης
Μπορείτε να μας δώσετε βιβλιογραφία για το θέμα; Γιατί πολλοί θεωρούν ότι αυτά που γράφετε και που πιστεύουν πολλοί ''μαλακοί'' γονείς είναι προσωπικές απόψεις και όχι επιστημονικά τεκμηριωμένες ανησυχίες… και έτσι ερχόμαστε σε σύγκρουση με αυτούς πολλές φορές.